Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εδώ μπορείτε να δημοσιεύετε τα πόστ που επιθυμείτε να δημοσιευθούν στο ΑΝΑΚΑΤΑ
---------------
ΑΦΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΣΤ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ, ΕΑΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ.
ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΟΥΝ ΑΡΘΡΑ

ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ
ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΙΚΑ
ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΙΚΑ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ
ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ
ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ
ΣΕΞΙΣΤΙΚΑ

12 σχόλια:

KOSTAS είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Alexantro Trollientes είπε...

http://www.secondgeneration07.blogspot.com

Alexantro Trollientes είπε...

http://www.secondgeneration07.blogspot.com/ Μπλογκ για τη δεύτερη γενιά μεταναστών, ενδιαφέρον.

SECOND GENERATION

Η δεύτερη γενεά μεταναστών, δηλαδή τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν ή ήρθαν στην Ελλάδα σε πολύ μικρή ηλικία και δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα πέραν της Ελλάδας, είναι πλέον αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού.
Τα παιδιά αυτά φοίτησαν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και μετείχαν της ελληνικής παιδείας. Είναι έλληνες, ουδείς δύναται να το αμφισβητήσει αυτό. Όμως το κράτος, επικαλλούμενο το δίκαιο αίματος που η ισχύς του είναι μάλλον όψιμη καθώς στην Ελλάδα σε παλαιότερες εποχές ίσχυε το δίκαιο εδάφους όπως ακριβώς και στην λοιπή Ευρώπη, αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα τους, δηλαδή αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα της Ελλάδας. Όχι μόνο δεν δίνει την ελληνική ιθαγένεια αλλά αρνείται να παράσχει ακόμα και την άδεια παραμονής. Τα παιδιά αυτά, που πλεον είναι ενήλικες και επομένως έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται η τρίτη γενεά μεταναστών, δεν έχουν ούτε πιστοποητικό γεννήσεως!
Οι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες. Πρόκειται για έλληνες που δεν έχουν διαβατήριο. Για έλληνες που δεν μπορούν να κάνουν το μεταπτυχιακό τους σε κάποια άλλη χώρα, όπως οι συμπολιτες τους. Για έλληνες που δεν ψηφίζουν. Για έλληνες που δεν μπορούν να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε αθλητική ομάδα. Για έλληνες καταδικασμένους στην μαύρη εργασία. Πρόκειται για έλληνες δεύτερης κατηγορίας. Πρόκειται για έλληνες καταδικασμένους στην καθημερινή ανασφάλεια και στον κονωνικό αποκλεισμό.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα παιδιά αυτά έχουν εκπαιδευτεί με έξοδα του ελληνικού κράτους. Και ενώ το κράτος μεριμνεί για την εκπαίδευση τους, στη συνέχεια δεν τους δίνει το δικαίωμα να συμμετέχουν και να ενισχύουν την οικονομία της χώρας με την εργασία και τις γνώσεις τους.
Τα παιδιά αυτά είμαστε εμείς...ο Νίκος, ο Μιχάλης, η Αθηνά, ο Μανώλης, η Μαρία, η Ράνια...
Τα παιδιά αυτά θα μπορούσαν να είσασταν και Εσείς.

Ζητάμε την υποστήριξη σας για μια Ελλάδα που σέβεται τα δικαιώματα όλων των ελλήνων, όλων των ανθρώπων, αναξαρτήτως φύλου, χρώματος, καταγωγής.
Ζητάμε αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας.

Εάν είστε μαζί μας,
εάν οι διεκδικήσεις μας σας βρίσκουν σύμφωνους,
δηλώστε το με την υπογραφή σας: http://www.kounia.org

Alexantro Trollientes είπε...

αν σε αρεσει ανεβασε αυτο

http://trollkaipalitroll.blogspot.com/2008/04/1889.html

Ανώνυμος είπε...

χωριάτη, δες αυτό: Το ψέμα του Βγενόπουλου. Είχες κι εσύ ένα post για το θέμα, αλλά δεν το βρίσκω

Ανώνυμος είπε...

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΖΗΤΩ Η GATE32! ANTIFA FOR EVER, FUCK GREECE, MACEDONIA FOR THE MACEDONIANS!!!

Ανώνυμος είπε...

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=859295#859295

Ανώνυμος είπε...

http://athens.indymedia.org/
front.php3?lang=el&article_id=859295#859295

Ανώνυμος είπε...

χωριατη παρε ρε να χεις να παιζεις που τη βρισκεις με κατι τετοια



άρθρο της "Ε", της 30.12.2007, με τίτλο " Οι νέοι ΣΥΝτροφοι του εξωτερικού", του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ.

http://www.enet.gr/online/
online_text/c=110,dt=30.12.2007,
id=97657088

Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι κοντά στα 32 χρόνια, η σχέση τους με την αριστερά γεννήθηκε στις μαθητικές καταλήψεις των αρχών του '90, συνεχίσθηκε στο Πάντειο μέσω της νεολαίας του ΣΥΝ και εδραιώθηκε όχι στην Αθήνα, αλλά στην Αγγλία και την Αμερική, όπου έκαναν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές.

Η νέα γενιά στελεχών του ΣΥΝ, γύρω από τον Αλ. Τσίπρα, δεν θυμίζει σε πολλά τους παλιότερους συντρόφους τους.

Τα πτυχία τους, άλλωστε, δεν προέρχονται από τις φυλακές και τους αγώνες, αλλά από γνωστά πανεπιστήμια των «μητροπόλεων του καπιταλισμού», όπου, όμως, ήρθαν σ' επαφή με τη σύγχρονη σκέψη κι απέκτησαν αέρα πολιτών του κόσμου. Ισως γι' αυτό η γλώσσα που χρησιμοποιούν και η πολιτική δράση που προτιμούν είναι για πολλούς τα σύμβολα της αριστεράς του αύριο:

Γνωριμία μέσω... chat

*Από το Πάντειο και τις Πολιτικές Επιστήμες βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Ουέστμινστερ για μεταπτυχιακά στο Περιβάλλον και, στη συνέχεια, για διδακτορικό στην Πολεοδομία ο Χ. Κωνσταντάτος, μέλος σήμερα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ.

*Ο Αλ. Μπίστης, στέλεχος ήδη της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», προτίμησε το Πανεπιστήμιο του Εσεξ για μεταπτυχιακά στην Πολιτική Επικοινωνία.

*Μέσω μιας συζήτησης στο Διαδίκτυο για την «αριστερά στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία», μπήκε στην παρέα ο Ευκ. Τσακαλώτος (μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΝ) που ήταν, τότε, στην Οξφόρδη πριν γίνει καθηγητής στο London School of Economics μόλις στα τριάντα του χρόνια και στη συνέχεια καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Ο Α. Καρύντζης και (πάνω από δεξιά) πίσω από τον Αλέξη η Παναγιώτα Μανιού, ο Αλ. Μπίστης, ο γραμματέας της νεολαίας ΣΥΝ Δ. Τζανακόπουλος και ο Χ. Κωνσταντάτος.
*Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στη Νέα Υόρκη, βρέθηκε και ο εκπρόσωπος του κόμματος Α. Καρύντζης που πρόσφατα υποστήριξε το διδακτορικό του Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Πολυτεχνείο.

*Το μόνο από τα στελέχη που ακολούθησε την «πεπατημένη» (πήγε στη Γαλλία, «όπως οι περισσότεροι αριστεροί μέχρι τώρα», σχολιάζουν οι υπόλοιποι) είναι η Παναγιώτα Μανιού, στέλεχος της «Ανοιχτής Πόλης» και συνεργάτις του γραφείου τύπου.

Μεταπτυχιακό στη Ναντέρ και διδακτορικό στη Σορβόνη στον τομέα της Κοινωνιολογίας και των Πολιτικών Επιστημών είναι τα δικά της όπλα.

*Αν προσθέσετε τον Τ. Κορωνάκη που σπούδασε στο Πολυτεχνείο και τον πολιτικό επιστημόνα Π. Πάντο -οι οποίοι όμως δεν ακολούθησαν το... μεταναστευτικό ρεύμα- θα έχετε όλη την παρέα.

Η φοίτηση των περισσότερων νέων στελεχών του ΣΥΝ σε ξένα πανεπιστήμια και η επαφή τους με φοιτητές από διάφορα μέρη του κόσμου καθορίζει τον τρόπο σκέψης τους: «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον μάς βοήθησε να κατανοήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τις ιεραρχήσεις μας και να μελετήσουμε οικονομία, ενώ οι ΗΠΑ και οι αντιφάσεις τους μας έδειξαν πως έπρεπε να συμπορευτούμε με τα κινήματα της Λ. Αμερικής, αλλά και να ξαναδιαβάσουμε τους κλασικούς του μαρξισμού», λένε.

Οι νέοι γκουρού

Αυτοί τους οποίους μελετούν σήμερα είναι ο σλοβένος διανοούμενος Ζ. Σλαβόι, ο αμερικανός καθηγητής Πολιτισμικής Θεωρίας Τ. Ιγκλετον, η κριτικός της παγκοσμιοποίησης Ναόμι Κλάιν και ο συνεργάτης του Ν. Τσόμσκι, Μ. Αλμπερτ. Επίσης, σταθερές αναφορές τους παραμένουν οι Βίτγκενσταϊν, Αλτουσέρ, Φουκό, Γκράμσι, Πουλαντζάς, και Χόμπσμπαουμ.

Από τους νέους οικονομολόγους, παρακολουθούν τον Γ. Μπελφάιν, καθηγητή στο Λονδίνο, τον Α. Γκλιν της Οξφόρδης, τον Μ. Λέμποβιτς στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης και τον γερμανό καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπρέντερ Γ. Χόσπφιλντ.

Με ισχυρή θεωρητική κατάρτιση, τα νέα στελέχη καλούνται τώρα να κερδίσουν το στοίχημα της αποτελεσματικής δράσης σε ένα πολιτικό περιβάλλον, που παραμένει ακόμη στον 20ό αιώνα. Ολοι τους, πάντως, αισιοδοξούν, ότι η κοινωνία είναι πλέον, πιο μπροστά από τα κόμματα.

«Δεν είμαστε οι εκλεκτοί, ούτε θέλουμε να λειτουργήσουμε ως ομάδα. Απλώς, πιστεύουμε ότι η αριστερά οφείλει να ξεφύγει από την παραδοσιακή οπτική και να δει τα προβλήματα με σύγχρονη αναλυτική σκέψη», υποστηρίζουν. Σύνθημά τους, είναι αυτό που βρήκαν γραμμένο σε περίοπτη θέση, σε μια λονδρέζικη παμπ κάτω από μια φωτογραφία του Μαρξ : «Το πρώτο λάθος είναι ο δογματισμός».

Κάποιοι από τους μεγαλύτερους της αριστεράς θα έσπευδαν να αποκαλέσουν τα ξενοσπουδαγμένα αυτά στελέχη... «ΣΥΝ εξωτερικού».

Τα μέλη της παρέας, αντιπαρέρχονται με χιούμορ τις επιφυλάξεις του είδους, και βλέπουν τους εαυτούς τους σαν ένα κομμάτι του έλληνα τριαντάρη: με τα προβλήματά του, αλλά και με το τζιν, τη μουσική ή τη μοτοσικλέτα του.

Επιμένουν, ωστόσο, στην άποψη ότι η αριστερά πρέπει να σκέφτεται πέρα από τα σύνορα. Απόδειξη; Ολοι τους συναντώνται, κάθε χρόνο, στην ίδια παμπ του Λονδίνου κάτω από τον Κάρολο Μαρξ.

Ανώνυμος είπε...

Για την εξήγηση του τίτλου Σπασμένο Αστέρι.

Άσχετο αλλά ενδιαφέρον...
Πλάτων, Συμπόσιο 219α
"η τοι της διανοίας όψις άρχεται οξύ βλέπειν όταν η των ομμάτων της ακμής λήγειν επιχειρή."
Η όραση βέβαια της σκέψης αρχίζει να γίνεται οξεία, όταν εκείνη των ματιών κοντεύει να παρακμάσει.

Να συμπληρώσω όμως μόνο γιαυτούς που πραγματικά θέλουν να μάθουν ή είχαν την τύχη να έχουν οδηγό...

Χωριάτη εσύ φαίνεται ότι έχεις ...πρεσβυωπία!

KOSTAS είπε...

Ιπτάμενε, πως το κατάλαβες;
Ναί έχω μια μικρή πρεσβυωπία, περίπου 1 βαθμό, αλλά το βασικό μου πρόβλημα είναι ο αστιγματισμός.

pppp1934 είπε...

“Αμυνώ δε και μόνος και μετά πάντων”


Είναι πολύ εύκολο να λες τι πρέπει να γίνει, όταν μάλιστα αυτό το πρέπει απευθύνεται στους άλλους.

Το δύσκολο είναι να λες αυτό που κάθε φορά μπορεί να γίνει και που γίνεται ακόμη δυσκολότερο, όταν ορίζεις και το τι συγκεκριμένα είσαι αποφασισμένος να πράξεις εσύ προσωπικά.

Τις τελευταίες δέκα μέρες η πατρίδα μας ΖΕΙ μια τραγωδία που κανένας δεν μπορεί με ασφάλεια να προσδιορίσει τον αριθμό των πράξεων που αναμένεται να διαδραματισθούν ακόμη, πριν να φθάσουμε στην πoλύπαθη και πολυπόθητη ΚΑΘΑΡΣΗ.

ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Είναι να απορεί κανείς με τον ελληνικό λαό. Στον καιρό του πολέμου είναι έτοιμος και πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα, ακόμη και την ίδια του τη ζωή, Μέσα στις δυσκολίες και στις συμφορές που προκαλεί ο πόλεμος, βρίσκει το κουράγιο και τη δύναμη να αναδείξει όλες εκείνες τις αρετές που κάνουν τον άνθρωπο όντως Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο . Αντίθετα, στον καιρό της ειρήνης, αφήνει να ανθίσουν όλα τα άνθη του κακού. Ενεργεί ωσάν να μην τον ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το στενώς εννοούμενο συμφέρον του. Για όλα τα κακώς κείμενα στη χώρα φταίνε οι άλλοι. Χωρίς να το γνωρίζει, ταυτίζεται με την άποψη του Γάλλου μαρξιστή φιλοσόφου Ζαν Πωλ Σάρτρ:” Η κόλαση είναι οι άλλοι”.

Είναι αυτός που “λαδώνει” για να κάνει τη δουλειά του, τρώγοντας το δίκιο του συνανθρώπου του και είναι ο ίδιος που θα βγει να καταγγείλει, έτσι αόριστα και χωρίς ντροπή, το “λάδωμα”.

Είναι αυτός που κάνει την έξυπνη και νομότυπη, πολλές φορές, φοροδιαφυγή και είναι ο ίδιος που θα ξεσηκώσει τον κόσμο αν κάποιος προτείνει την πιο δίκαιη φορόλόγηση που στηρίζεται στα τεκμήρια διαβίωσης.

Είναι αυτός που, όταν κατέχει μια θέση εξουσίας, φέρεται στον πολίτη σαν να είναι σκουπίδι και είναι ο ίδιος που καταγγέλλει με τα μελανότερα χρώματα τον εξουσιαστή μιας άλλης υπηρεσίας επειδή, λέει, φέρθηκε με σκαιό τρόπο στην ηλικιωμένη μητέρα του.

Είναι αυτός που χαρακτηρίζει εγκληματία το δράστη-πρόξενο σοβαρού αυτκινητιστικού ατυχήματος, ο οποίος εγκατέλειψε το θύμα του αβοήθητο, όταν ο δράστης τυχαίνει να είναι κάποιος άγνωστος και είναι οίδιος που θα επικαλεσθεί όλων των ειδών τα ελαφρυντικά, όταν ο δράστης τύχει να είναι ο γιος του, η αδερφή του, ο γαμπρός του.

Και για να τελειώνουμε με τα αστεία!

Μόνο όποιος ξεκινά το λόγο του κάνοντας, με πάσαν ειλικρίνεια και την απαιτούμενη αυστηρότητα, την αυτοκριτική του δικαιούται να κρίνει, με την ίδια αυστηρότητα, τους άλλους.

Αίσχιστο παράδειγμα προς αποφυγήν η δια του συνηγόρου υπεράσπισης δήλωση ότι ο φερόμενος ως δράστης της δολοφονίας του νεαρού ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ δεν μετανιώνει επειδή, λέει, έκανε το καθήκον του. Μα άνθρωπέ μου!!! Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο θάνατος του νέου ανθρώπου προκλήθηκε από εξοστρακισμό της σφαίρας έγινες αιτία να χαθεί αυτός ο νέος άνθρωπος και εσύ, για χάρη και μόνο των αθώων παιδιών σου και της γυναίκας σου, αντί να ζητήσεις γονατιστός ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τη χαροκαμένη μάνα, προβαίνεις δια του συνηγόρου σου σε αδιανόητες πράξεις προσβολής νεκρού! Και με την αχαρακτήριστη αυτή ενέργειά σου ρίχνεις λάδι στη φωτιά και έτσι χάνεις το δικαίωμα να επικαλεσθείς το οποιοδήποτε ελαφρυντικό.

Σε άρθρο μου με τίτλο: ” Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία”που δημοσίευσα στο Ιστολόγιό μου είχα την ελπίδα πως άλλη θα ήταν η στάση σου και πως κάποια μέρα θα έβρισκες τον τρόπο να επανορθώσεις, έστω και εν μέρει το κακό που έκανες στην οικογένεια του άτυχου νέου, στο σώμα της αστυνομίας , στην πατρίδα σου.

Δυστυχώς για σένα και την οικογένειά σου διάλεξες το δρόμο που μόνον ο χειρότερος εχθρός σου θα μπορούσε να σε συμβουλέψει να πάρεις.

Και όπως λέει ο λαός μας: ” Όπως έστρωσες θα πλαγιάσεις”.

Αν και όσο ζεις υπάρχει ελπίδα να αλλάξεις ρότα και να ελαφρύνεις το φορτίο που φόρτωσες στους δικούς σου ανθρώπους. Η μπάλλα βρίσκεται πάντα στα χέρια σου.

Και τώρα λίγα λόγια για τους μαθητές που, Κύριος οίδε, πότε θα ξαναγυρίσουν στα σχολεία, ώστε με ηρεμία και σύνεση να αρχίσει να διεξάγεται ένας ειλικρινής και δημιουργικός διάλογος ανάμεσα σε όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, τους γονείς, τους μαθητές, τα κόμματα, την τοπική αυτοδιοίκηση, την κυβέρνηση.

Γνωρίζω πολύ καλά πως τούτη την ώρα της κρίσης οι πολλοί επιλέγουν τον εύκολο δρόμο της αυστηρής κριτικής των άλλων ενισχύοντας έτσι τις φλόγες που κατακαίνε τις σάρκες μας κι εμείς, οι ανόητοι, νομίζουμε ότι κάποιο ωραίο πρωινό θα ξυπνήσουμε κι όλα τα προβλήματά μας θα βρούν τη λύση τους.

Οι λίγοι και ανάμεσά τους προσπαθώ να συμπεριλάβω και τον εαυτό μου, επιλέγουμε το δύσκολο δρόμο των προτάσεων που, αν καταφέρουμε να πάρουμε με το μέρος μας τους νέους, υπάρχει ελπίδα να αντιστρέψουμε το κλίμα απελπισίας που απειλεί, σαν ανελέητο τσουνάμι, να μην αφήσει τίποτε όρθιο στο πέρασμα του.

ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ

ΠΑΤΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΓΟΝΕΙΣ

Αγαπητοί νέοι και νέες της Ελλάδος,

Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια πρόταση βγαλμένη από τα βάθη της ψυχής μου. Σας προτείνω, αντί να ταλαιπωρείσθε καθημερινά στους δρόμους των πόλεων, διακινδυνεύοντας τη σωματική σας ακεραιότητα, προκαλώντας ανησυχία και φόβο στους γονείς σας, δημιουργώντας προβλήματα στη λειτουργία της αγοράς και προσφέροντας άλλοθι σε όσους επιδιώκουν το κακό όλων μας, να γυρίσετε στα σχολειά σας αποφασισμένοι αυτή τη φορά να δράσετε με όραμα και σχέδιο, ώστε να μπούν γερά θεμέλια για ένα ελπιδοφόρο μέλλον για όλους όσοι ζούνε και εργάζονται σαυτή την ευλογημένη χώρα μας.

Πάρτε λοιπόν την πρωτοβουλία και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, σε γενικές συνελεύσεις, κατά τάξεις ή με όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, συζητήστε, κάντε προτάσεις, ακούστε την άλλη άποψη, βρείτε τα πιο ενδεδειγμένα επιχειρήματα και καταλήξτε σε συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς οραματίζεστε το σχολείο σας, πώς περιμένετε να σας αντιμετωπιζουν οι δάσκαλοί σας, τι έχετε να ζητήσετε από τους γονείς σας, από το δήμαρχο της πόλης, το νομάρχη, τον υπουργό παιδείας, τον πρωθυπουργό, τα κόμματα της βουλής των Ελλήνων. Και ταυτόχρονα, με παρρησία και λεβεντιά, όπως ταιριάζει στα νιάτα, πείτε τι είστε διατεθειμένοι να πράξετε για το καλό το δικό σας πρώτα και των γονέων σας και για το καλό του τόπου που όλοι αγαπούμε και τι είστε έτοιμοι και πρόθυμοι να στερηθείτε από όσα οί γονείς σας, με διπλές και τριπλές απασχολήσεις, σας προσφέρουν αφειδώλευτα.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Αφήστε τις καταλήψεις, δεν οδηγούν πουθενά, και γεμίστε τα αμφιθέατρα, κατά σχολές πρώτα και στη συνέχεια κατά πανεπιστήμιο, και ανοίξτε έναν βαθύ και ευρύτατο διάλογο για όλα τα θέματα που σας απασχολούν και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα συντάξτε τις προτάσεις σας προς τους καθηγητές, προς τους γονείς σας, προς το υπουργείο παιδείας, προς την κυβέρνηση, προς όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου και καλέστε στη συνέχεια όλους τους παραπάνω φορείς σε τελικό διάλογο και τελική πρόταση από όλους προς όλους και τότε ο καθένας και όλοι μαζί ως κοινωνία ας κληθούμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα πορεία.



ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

Ακολουθείστε το παράδειγμα των μαθητών σας και ετοιμάστε τις προτάσεις σας για το τι είστε έτοιμοι και πρόθυμοι να δώσετε πρώτα στα παιδιά, στους γονείς τους, στην πόλη και στον τόπο και ύστερα να ζητήσετε ό,τι θεωρείτε δίκαιο από τους μαθητές, τους γονείς τους, το δήμαρχο, το νομάρχη, τον υπουργό, τον πρωθυπουργό, τα κόμματα της βουλής των Ελλήνων.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Μιμούμενοι το παράδειγμα των παιδιών σας πραγματοποιήστε γενικές συνελεύσεις, καλέστε ειδικούς που σας αγαπούν και σας νοιάζονται, συζητήστε με τα παιδιά σας, ακούστε με προσοχή τις αγωνίες τους, μιλήστε τους για τις δικές σας αγωνίες και αναζητήστε κοινούς τόπους και διατυπώστε κοινές προτάσεις, ώστε να δημιουργήσετε αραγές μέτωπο και να έχει βαρύτητα ο κοινός σας λόγος.

ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ

Για να έχει αποτέλεσμα η παραπάνω προτεινόμενη διαδικασία όλα τα εμπλεκόμενα μέρη οφείλουν να αξιοποιήσουν κάθε ιδέα και πρόταση που πέφτει στο τραπέζι του διαλόγου από τον οιονδήποτε που μπορεί και επιθυμεί να πάρει μέρος στην όντως πανεθνική προσπάθεια σωτηρίας της πατρίδας σε στιγμές παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Σε ό,τι με αφορά, πέρα από την παρούσα πρόταση και τα λοιπά σχετικά με το θέμα μας κείμενα που είναι αναρτημένα στα Ιστολόγιά μου- 1. hhhp://www.poziadis.com 2. http://pppp1934.blogspot.com

Είμαι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου να βοηθήσω, στο μέτρο των δυνάμεών μου, χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα, υλικό ή ηθικό.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 16 Δεκεμβρίου 2008

Κώστας Ποζιάδης, συνταξιούχος δάσκαλος

pozis@otenet.gr τηλ. 210 4116409